16 Aralık 2010 Perşembe

Tuvalet eğitimi ne zaman verilmeli?


Aslında başlıkta tuvalet eğitimi dedim ancak hatalı bir tabir olduğunun da farkındayım. Zira pek çok doktor ve pedagog tuvalet eğitiminin hayvanlara verildiğini, insanların ise genetik kodlarında tuvaletlerini tuvalete yapma davranışının kayıtlı olduğunu söylüyor. Dolayısıyla tuvalet eğitimi yerine "tuvalet alışkanlığı" demek daha doğru olur belki de...

Başlığı değiştiriyorum: Bebeğe tuvalet alışkanlığı ne zaman kazandırılmalıdır?

Ben Tracy Hogg takipçisiyim. Dolayısıyla kızımın 9. ayında, kızımı tuvalete oturtmaya başladım.

Doğal ebeveynlik taraftarlarının büyük bir kısmı "bezsiz bebek" akımını savunuyorlar. Yani bebeğin doğduğu andan itibaren bezsiz bırakılması ve her zaman tuvalete tutulması... Belki işe yarıyor olabilir, nitekim yabancı annelerin bloglarından takip ettiğim kadarıyla bir hayli işe yarayanlar da var. Ama bu yöntem anneyi yorar gibi geliyor bana. Şahsen ben cesaret edemedim. Zaten sezaryen ameliyatı olmuşum, kim uğraşacak 3,5 kiloluk bir bebeği günde 20 defa tuvalete tutmakla? Altını değiştirmek bile zor geliyordu dikiş ağrılarından dolayı. Ayrıca eklemek isterim ki, bu durumda bebek şartlı refleks geliştiriyor, tuvalet terbiyesi almış olmuyor. Diğer uçtakiler ise bebeğin 2 yaşına kadar asla ve asla tuvalet eğitimi ile tanıştırılmaması gerektiğini söylüyor. Bu da anneyi yoran bir yöntem bence. Çünkü kim 2 sene alt değiştirmek ister? Hele de 1 yaşından sonra resmen büyük adam gibi kaka yapıyorlarken... Ayrıca 2 yaş sendromu yaşayan bir bebeğe bir de tuvalet eğitimi vermeye kalkmak insanın sabır taşını çatlatır bence...

Sonuç olarak biz tuvalet terbiyesine 9. ay civarında başladık. O dönemde kızım tuvalete oturmanın ne demek olduğunu anlayabiliyordu. Takip ettiğim bir diğer blogcu anne de ilk kızına benim gibi 9 aylıkken tuvalet terbiyesi vermeye başlamıştı. Onlar da son derece başarılı oldular ve bezlerini sorunsuz bir şekilde çıkardılar. Biz henüz bezimizi çıkaracak seviyeye gelmedik. Çünkü kızım henüz 15 aylık ve çişini yeni yeni fark etmeye başladı. Zaten tuvalet alışkanlığı kazandırmaya küçükken başlamanın güzel tarafı da bu: Bebek henüz küçük olduğundan ve bu terbiye için önünüzde bol bol zamanınız olduğundan çocuğu sıkboğaz etmiyorsunuz, kendiniz de gerilmiyorsunuz.

Kızımın tuvalet alışkanlığı şu şekilde bir gelişim gösterdi:

  1. Kızım 6 aylıktan bu yana ben tuvaletimi yaparken, karşımdaki bumbo koltuğunda oturuyordu. Böylece tuvaleti yapmak ne demek öğrenmişti. Hatta bazen sıkılmasını engellemek için ve ileride kendisi de yapsın diye, teatral bir şekilde abartılı ıkınma numaraları yapıyordum. Ayrıca onun eline bir oyuncak verip ben de dergi karıştırıyordum. Kızım da bu durumu iyice kanıksamıştı.
  2. Kızım 9 aylıkken elleriyle kenarından tutacağı bir tuvalet adaptörü aldım. Önce adaptörle kızımı tanıştırdım. Üzerindeki şekiller çok hoşuna gitti. Eline aldı, evirdi çevirdi, ağzına soktu ısırdı. Onayını verdi :)
  3. Kızımın tuvaletini yapacağını tahmin ettiğim zamanlarda adaptörü tuvalete koyup, kızımı da üstüne oturttum ve bu sefer de ben karşısına geçip onun Bumbo koltuğuna oturdum. Yer değişikliği yaptığımız için bu durum kızımın hoşuna gitti.
  4. Henüz tam dengede duramadığı için elleriyle yanlardaki tutacaklardan tutunuyordu ilk başlarda. Ama tüm doktorların söylediği gibi ayaklarının yere değmesinin zorunlu olmadığını gördüm. Önceleri ayaklarının altına bir iskemle filan koymaya çalıştım ama sanırım beni hiç o şekilde görmediği için kendisi de istemedi ayaklarının altına bir şeyler koymayı.
  5. Elleri tutacaklarda olduğu için ben karşısındaki koltukta oturup ona hayvan resimleri gösteriyordum. A4 kağıdının yarısı boyutunda çeşitli hayvan resimleri bastırmıştım. O hayvanların seslerini çıkarıp, onlarla ilgili şarkı söylüyordum. Maksat çocuğu oyalamak. Ama aynı zamanda ciddi bir aktivite yaptığımızı kızım 1 yaşına gelip de bütün hayvan seslerini çıkarmaya başladığında fark ettim :)
  6. Kilo almaya başladıkça adaptör poposunu kesmeye başladı. Ben de artık tutacaksız ama yumuşacık, puf puf bir başka adaptör aldım. Şu anda 15 aylık ve ben ellerimi yıkarken kızım adaptörde tek başına rahatlıkla oturabiliyor.
  7. Bir de kakasına el sallatma olayı var. İlk başlarda birkaç defa yaptırdım. Sonra baktım ki sadece merak ettiği için eğilip bakıyor, el sallamayı ise garipsiyor. Zira ben hiç öyle yapmamışım kendi kakama bugüne kadar :) Ben de ısrar etmedim. El sallama faslını kaldırdık. O da hiç merak edip, kakasına bakmak istemedi. Yani "ayağı yere değmeli" dogmasından sonra "kakaya el sallanmalı" dogmasını da kabul etmemiş oldu kızım. Belki 24 ayda başlanan tuvalet eğitimi için geçerli olabilir bu iki unsur ama küçükken başlayanlar için sanırım hiç gerekli değil.
  8. Artık kızımın elleri tutacakta olmadığından ve dolayısıyla boşta kaldığından, tuvalette her ay yenilenen Mother and Baby dergisini okuyoruz. Kızım sayfaları kendisi çeviriyor, sormak istediklerinin üzerine minik tombul parmaklarını koyup "ıh-ıh" diyor. Ben de "bebek e-e yapıyormuş" ya da "bebek mama yiyormuş" diyorum. Bazen de ben soruyorum, kızım "e-e", "mama" gibi cevaplar veriyor :) Son derece eğleniyoruz yani tuvalette.
  9. Son olarak taharet musluğunu açıyorum, kızım öne eğiliyor, poposunu yıkıyorum. Bumbo koltuğumuzun üstüne bir havlu serili duruyor. Kızımı oraya oturtuyorum (Bu koltuktan kalkması mümkün değil). Bu arada elimi yıkıyorum. Kızımı alıp içeri gidiyor ve bezini bağlıyorum. Bitti! Kaka temizlemek kokudan burun direği kırılması, bebeğin bacağı- beli kirlendi gibi dertlere son!
Bu arada basit bir oturak da banyoda duruyor, olur da gerekir diye. Kızım son 2 haftadır küvetinde yıkanırken, aniden küvetten çıkmak istedi. Sonra oturağa oturup çişini yaptı ve küvetine geri girdi. Sanırım artık yavaş yavaş çişini de fark etmeye başladı. Ama benim acelem yok. Nasıl olsa 2 yaşına daha 9 ayımız var. Elbet çişini de söylemeye başlayacak, gerekli kasları yeterince gelişince. 
Ama bu arada biz tuvalet korkusu ve kaka takıntısı yaşamadan bir eğitim dönemini atlatmış olduk. Zira kızım henüz hala oral dönemde ve anal döneme geçmediğinden tuvalet takıntısı yaşamıyor. Tuvalette ciddi bir aktivite zamanı kazanmış oluyoruz, yeni yeni şeyler öğreniyor. Mecburen elimdekine konsantre olmak zorunda kalıyor :) Ayrıca henüz 9 aylık bir bebekten kakasını söylemesini beklemek mümkün olmadığından, olur da tuvalete oturduğu halde yapmazsa ya da tuvaletten kalkar kalkmaz altına yaparsa sinirlenmek mümkün değil. Dolayısıyla ben son derece sakin bir dönem geçirdim, kızım da hala tuvalete gitmekten mutluluk duyuyor.

İlk başlarda Tracy Hogg'un tavsiye ettiği gibi tahmini kaka zamanlarında tuvalete oturtuyordum. Zaten her bebeğin belli kaka rutini oluyor. Ayrıca yemekten 40 dakika sonra oturtmak da kaka olmasa bile çişi yakalayabilmek için iyi bir çözüm. Son 1 aydır ise kızım kakasını ÇOĞUNLUKLA kendisi haber veriyor. Gezmedeysek ya da hasta filansa altına yaptığı oluyor ama o durumda da çok zorlanıyor, ağlamaklı oluyor ve yapabildiği kadar az yapmaya çalışıyor kakasını. Bazen başka bir evde de kakasının geldiğini haber verip, adaptörsüz bir şekilde tuvalete oturup kakasını yaptığı da oluyor. Mesela amcasının evinde ya da yakın bir arkadaşının evinde... Oralarda kendisini güvende hissediyor sanırım. Görenler şaşırıyor ama bence bu kızımın becerisi değil; yeterli ve gerekli fırsat verilen her bebek bu aşamaya gelebilir sanıyorum. En azından Tracy öyle söylüyor :)

Kızım şu anda yukarıdaki resimdeki gibi tuvaletini yapıyor. Ama 2 yaş dönemindeki tuvalet eğitimi için önerilen aletler aslında aşağıdaki gibi:
Yanlardan eller için tutacak ve ayakların yere basması için de yükseltici var.

Ayaklar yere değiyor ve sırtını da yaslayabiliyor. Böylece kendini güvende hissediyor.

Güncelleme: Kızım 21 aylıkken çişini söylemeye başaldı. Aslında 18 ay gibi söylemeye başlamıştı ama ben yazın gelmesini bekledim (hatalı bir bekleyişmiş, bu konuda da yazacağım). Hiç kaza olmadan çişini söylemesi 23. ayı buldu. 30. ayında da gece bezlenmesini kendiliğinden kesti (yine de her gece tuvalete kaldırılması gerekiyor yoksa kazalar olabiliyor). Bir tuvalet macerası böylece eziyetsiz ve gözyaşsız son bulmuş oldu :)

19 yorum:

  1. hu-huuu..nasılsın komşu? iade-i ziyarete gelmiştim. Bir de baktım ki burası inanılmaz bilinçli bir annenin eviymiş...Arkadaşım sana şapka çıkarıyorum. Ben bu kadar bilinçli ve de profesyonel yaklaşamamıştım benim ufaklıklara..O yüzden ikisi de 3 yaşında tamamladı tuvalete oturma hadisesini...Oğlanda bir ara korkmadım değil, bu adam askere de bezli gidecek diye...

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  2. Ben bir yaşına kadar beklemeyi düşünüyordum bezsiz günlere hazırlık için. Hatta Tracy Hogg'un kitabında o bölümü okumamıştım bile. En kısa zamanda okuyayaım bari :)

    YanıtlaSil
  3. ne güzel bir siteymiş,çok hoşuma gitti sık sık uğrarım artık.

    YanıtlaSil
  4. Oooo hoşgeldiniz arkadaşlar.

    neselihaller, çok güldüm senin oğlana :))) Güzel sözlerin için de ayrıca teşekkür ederim. Benimki esasen meslek deformasyonu; kızıma proje muamelesi yapıyorum :)

    Özlem, aman kaçırma o dönem. Benim kız bugün çişini de söyledi. 15. ayında ilk bez çıkarma girişiminde bulunacağım bu hafta. Kakasını çok rahat atlattık, bakalım çişte ne olacak? Sen de sizin deneyiminizi yazarsın umarım...

    Sitare, beğendiğine çooook sevindim. Hoşgeldin...

    YanıtlaSil
  5. çalışmalarınızda başarılar;)

    şaka bir yana,tuvalet alışkanlığını oluşturmak zor bir dönem değil aslında.tek sorun bez çıkartıldıktan sonraki dönemde,asla geri dönüş olmayacak.
    bende 2 yaşında alıştırdım kızımı,ama yanlış yaptıgımı şimdi şimdi anlıyorum.bedensel kas gelişimi ve motor gelişimi aynı orantıda gelişmiyor çünkü.dil daha erken gelişiyor,ama o kasını kullanması(tam anlamıyla) biraz zaman alıyor.2.5 tan sonra nerdeyse bir anda öğrendi denecek kadar algıladı olayı.
    kolaylıklar dilerim..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba deren,

      Aslında haklısın. Yazımda da değindiğim gibi adem oğulları kakalarını tuvalete yapmak üzere kodlanmışlar zaten genetik olarak :) Ama yine de 2,5 yaşına kadar bir çocuğun poposunu temizleyecek sabrı göstermek anne için zor olabiliyor. Bir de tabii 2 yaşında başlayan reddetme davranışları da işi yokuşa sürebiliyor.
      Ben aylardır kaka temizlemiyordum kızımın bezinden. Geçenlerde hastalandı ve bezine yaptı. Ne kadar zorlandım tezmilerken anlatamam.
      Bir kere artık yediği etlerden, soğandan vs ötürü kakası çok kötü kokuyor.
      Sonra kıvamı değişmiş, bebek kakası gibi sulu değil, yapış yapış. Temizlemesi çok zor.
      Ayrıca kızım artık çok hareketli yerinde durmuyor. Sağa sola dönüyor, pislikler orasına burasına yapışıyor; suyun altına sokayım diyorum kaçıyor :)))
      Oysa tuvalete yapınca ne kadar rahat oluyor benim açımdan. Sadece minik popoyu yıkayıp, kuruluyorum ve işimize bakıyoruz. Sadece bu nedenle ben ikinci çocuğumda da 9 aydan itibaren tuvalete oturtmaya başlayacağım sanırım.

      Sil
  6. Merhaba; siz bu postu yaklaşık 2 yıl önce yazmışsınız muhtemelen kızınız artık çok çok başarılıdır bu konuda :) Azminizden dolayı O'nu ve sizi tebrik ederim öncelikle
    Gelelim sebebi ziyaretime
    kızım 13,5 aylık bende başlamak istiyorum tuvalet alışkanlığına. okuduklarım çok isabet oldu. teşekkür etmek istedim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kızınız henüz küçük olduğundan bu dönemde başlarsanız fazla büyük beklentileriniz olmaz. Böylece o da, siz de sakin sessiz atlatırsınız bu dönemi de...
      Sabır ve kolaylıklar diliyorum :)

      Sil
  7. Kız erkek farkı oluyor mu acaba bu konularda? Benim oğlum yaşına girdi geçen hafta. 6. aydan beri geceleri altını değiştirmiyoruz kaka yapmadığından. Kullandığımız bez de 12 saat koruma sağlıyor. Tracy Hogg'u ben de takip ediyorum; ama 18 aydan önce düşünmeyin bile diyorlar. Sizi ve kızınızı tebrik ederim. Darısı başımıza!

    YanıtlaSil
  8. Erkek anneleri, erkeklerin daha geç konuştuklarını ve dolayısıyla tuvaletlerini de daha geç söylediklerini söylerler hep.
    Benim kız hala geceleri altına kaçırabiliyor. Tuvaletini söyleyebilmek ile tuvalet terbiyesi farklı şeylermiş, benim anladığım bu.
    Eğer tuvalet terbiyesi kazanırsa bir bebek düzenli olarak her gün aynı saatlerde kakasını yapmaya alışır ve bu da barsaklarını rahatlatıri kabızı önler vs. Ama çocuk bilinçli olarak tutmuyor kakasını elbette bu durumda ve bilinçli olarak da bırakmıyor. Sadece köpek terbiyesi gibi bir dütr terbiye almış oluyor. İlerisi için de faydalı oluyor.

    Yoksai bilinçli tuvalet eğitimi için 18 aydan öncesi bence de mümkün değil. Çocuğun bilinci henüz gelişmemiş oluyor çünkü.

    YanıtlaSil
  9. Merhaba,
    Blogunuzu çok rahatlatıcı bulduğumu belirteyim. Günümüz tıbbının çocuk yetiştirme konusundaki katı kurallarından bunaldığımda burası benim için bir vaha oluyor :)
    14 aylık bir oğlum var. 1-2 ay önce lazımlık aldık, klozetin yanına koyduk. Ona zamanı geldiğinde çişini lazımlığa yapacağını anlattım. Kendim tuvalete gittiğimde kapıyı kapatmadım -ki zaten onun ne yaptığından haberimin olması için kapatmamam gerekiyordu :)-çişimi yapıyorum, kakamı yapıyorum diye söyledim her seferinde. Geçen gün çişi olduğunu belli ederek "tiss" dedi, hemen lazımlığa oturttum ve yaptı. Bir kaç gündür gündüz çişini bezine yapmayıp lazımlığa yapıyor. Ancak kakayı henüz idrak edemedi. Onu bezine yapıyor. Onun bizi yönlendireceği şekilde devam etmeye karar verdik. Gece uyandığında da oturtmayı düşünüyorum. Açıkçası tuvalet iletişimi diye bir şeyden haberim yoktu, çok araştıran biri olmama rağmen bu konuya hiç rastlamamıştım, bezden seneye çıkartmayı düşünüyordum, annem söylemese lazımlık da almayacaktım. Kısacası hazırlıksız yakalandım :) Her zaman anneler değil, bazen çocuklar da öğretici oluyor değil mi?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Maşallah diyeyim! Özellikle erkek çocuklarında hele geceleri çiş kaçırma 6-7 yaşına kadar sürebiliyormuş. Çok şanslısınız gerçekten.

      Sil
  10. Merhaba çok bilmiş...bugün ablamın" bi göz gezdir"tavsiyesi ile blogunuzla tanıştım.Ancak şu an saat gece 00:00.. hala okuyorum okuyorum bitmiyo :)) bu yazınızı okuyunca hemen yorum kısmına geçtim.
    Zira bu konuda bir bocalama yaşıyorum.
    Öncelikle bende kimyasal ilaç ve deterjan türevi her türlü ürüne soğuk biri olarak (bir günde) okuyabildiğim kadarıyla çok faydalı bilgiler edindiğimi söylerken teşekkür ve tebriklerimi de iletmek isterim..
    Kızım ilk 6 ayını kabızlıkve gaz sorunu sebebiyle gece ve gündüz sürekli ağlayarak geçirdi. Günlük total de 1 saatlik uykularla ayakta durmak durumunda kaldım aylarca...şu an 19 aylık... geceler hala çok zor bizim için.gaz sorunu peşimizi bırakmıyo. Bir gecede 15 kez uyandığı oluyo. Bu nedenle hala yatak odamızda yatıyo ve hala emerek uyuyo..uykusuzluktan o kadar yoruldum ki; Ayırmaya cesaret edemiyorum. Size danışmak istediğimse şu:hem tuvalet alışkanlığı hemde kendi kendine uyku alışkanlığı için zaman geldi de geçiyor farkındayım. Ama neye nerden nasıl başlayacağımı kestiremiyorum. Nagehan hanımın tuvalette yaptıklarını bahsettiği seyleri bende yapıyorum. Ama devamında hangisine öncelik vermeli nasıl başlamalıyım konusunda fikirlerinize ihtiyacım var. Uzun yazıma zaman ayırdığınız için şimdiden tesekkürler:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eğer kararınızı kesin verdiyseniz ve pratik öneriler istiyorsanız herkesin bildiği bir iki bir şey söyleyebilirim. Ama eğer henüz kararsızsanız ve gerçekten fikrimi soruyorsanız: Bence yatağını ayırmayın, tuvalet için de hiç geç kalmı değilsiniz.

      Öncelikle fizyolojik yapısından kaynaklanan özel bir rahatsızlığı yoksa 18 aylık bir çocuğun artık gaz sorunu olmaz sanırım. Gece uyanmalarındaki sıklığı alışkanlığa bağlıyorum. Ben olsam öncelikle gece emzirmeyi keserdim. Kulağa imkansız gibi geliyor ama deneyen anneler 1-2 hafta içinde gece emzirmelerini tamamen kestiklerini söylediler. Kızınız artık büyümüş laftan anlar. Ona "Gece oldu, karanlık oldu, herkes uyuyor, baba uyuyor, anneanne uyuyor, bak sokaktaki köpek de uyuyor, bak aydede gelmiş, şimdi memeler de uyuyor. Sabah olacak, güneş doğacak, ışık olacak, baba uyanacak, herkes uyanacak, memeler de uyanacak ve süt gelecek" gibi telkinlerde bulunabilirsiniz. Bu dönem içinde yardıma ihtiyacınız olacak. Eşinizin işlerinin yoğun olmadığı bir dönem tercih edebilirsiniz mesela, kızınız uyandıkça eşiniz destek olur. Bir de eğer bir işe başlayacaksanız geri adım atmayacağınıza önceden emin olmalısınız. Eğer "Bebeğimin gazı var, zaten ben de uykusuz kaldım" gibi bahenelerle geri adım ataranız, ikinci denemenizde daha da zorlanırsınız. Eğer gece emzirmelerini kesemeyeceğinizi, kızınız ağlayıp bağırırsa pes edeceğinizi düşünüyorsanız, bu şekilde devam edin. 2-2,5 yaşından sonra zaten emme sıklığı azalır, uykuları kendiliğinden düzene girer. Ya da siz artık yorgunluktan emziremez hale gelip emirmeyi toptan kesip yatağını da ayırmak zorunda kalırsınız. Yani her şey doğal yoldan gelişir. Ama eğer uzun süre emzirmeye istekliyseniz ve kızınız için gece uykularının deliksiz olmasının önemli olduğunu düşünüyorsanız, gece emzirmelerini kesin. Ben gece emzirmelerini kızım 4 aylıkken kesmeme rağmen kızım 3 yaşına gelene kadar ara ara geceleri kalkıp "Meme?" diye soruyordu :) O nedenle sizin kızınızın da uzun süre geceleri meme istemeye devam edeceğini tahmin ediyorum. Ama bunlar soru cevap şeklinde kısa kısa geçiştirilebilir durumlar olacak. İnanın korktuğunuz kadar şiddetli tepki vermeyecektir gece emzirmelerini kesmenize. Bir kaç anneden gece meme yerine su verdiklerini duydum. Hatta biberon almayan çocuklarına alıştırma bardağıyla ya da normal bardakla su verdiklerini söyleyenler oldu. Belki bunu da deneyebilirsiniz. Ya da benim gibi uykunuzu açma pahasına kucağınıza alıp, camın kenarına götürüp, laf anlatmayı deneyebilirsiniz.

      Tuvalet alışkanlığı için de geç değil. Kendinizi zorlamadan, zamana yayarak, rahat rahat bu işi halledebilirsiniz. Ne de olsa kakasını çişini altına yapan yetişkin yoktur. Bu konuda en inatçı çocuk bile okul çağına kadar bezlenmemiştir herhalde. Bu konuda şu yazıyı, yazının yorumlarını ve yazıda önerilen kitabı tavsiye edebilirim: http://yavrusu.blogspot.com/2012/12/tuvalet-iletisimi.html#.Uqr9quLWpEK

      Ablanıza da ayrıca selamlar sevgiler...

      Sil
    2. Yatağını ayırma konusu yazmayı atlamışım: Ben kızım 2 aylıkken yatağını da, odasını da ayırdım. Kızım ten teması sevmeyen bir bebekti, ikimiz de ayrı odalarda daha iyi uyuyorduk. Kendi yatağında, kendi kendine uyuyordu. Bir noktada evdeyken rahatlık tabii, ama dışarıda uyutma konusunda zorlanıyordum, kendi odasını yatağını arıyordu. Sonra 22 aylıkken ben sizinle yatacağım dedi. 4 yaşını bitireli 3 ay oldu, hala bizimle yatıyor. Hepimiz halimizden memnunuz.

      Buna mukabil, bebeklerini kendi yanlarında ya da kendi yataklarına bitişik yatıran arkadaşlarımın bebeklerinin hemen hepsi 2-3 yaşlarından sonra kendi istekleri ile odalarını ve yataklarını ayırdılar.

      Bu durumu da tecrübe ettikten sonra ikinci bebeğimi, eğer kızım gibi ten temasından rahatsız olan bir bebek olmazsa ya da başkaca özel bir durumu bulunmazsa, doğumdan itibaren yanımda yatırmaya niyetliyim. Zaten kızımla yatıyoruz. Bir bebek daha fazla gelmez :) Üstelik 2 yaşında yatağını ayırma ihtimali de var.

      Sil
  11. Çok rahatladım gerçekten çok teşeklürler. Emziremeye en azından 2 yaşına kadar devam etmek istiyorum. Tecrübe etmiş vefarklı bir çok tecrübe dinlemiş bilinçli bir anne olarak sizin fikriniz çok önemli benim için. En azından kendi kendimi yeyip durmayacağım.ve programımı onayınıza sunuyorum :)))Oda konusunu şimdilik kapatıyorum. Ve tuvalet alışkanlığı için çalışmalara başlıyorum :)) babamızın destek verebileceği bi dönemde de gece emzirmeleri sonlandırıyorum. :)) vakit ayırdığınız için teşekkür ederim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gece emzirmelerini sonlandırıp sonlandırmamak sizin tercihiniz elbette, 2 sene hiç uyumadan emziren arkadaşlarım da oldu. Ben dayanamayacağımı biliyordum ve kesmeyi uygun buldum. Sonuç olarak emzirme tercihleri anneye ait.

      Hiçbir konuda da kendinizi yiyip bitirmeyin lütfen. Su akıyor ve yolunu buluyor. Öyle çabuk büyüyorlar ki insan yaşadığı her şeyi bir rüyaymış sanıyor. 3 yaşından sonra zaten kendi kendine tuvalete gidip, kendi kendine giyinip, kendi yemeğini de yemeye başlayınca insan "Hepsi bu kadar mıydı?" diyor.

      Sil
  12. Deneyimlerinizi çok güzel paylaşmışsınız ve çok güzel bilgiler vermişsiniz. Bu konuda yanlış bilinen çok fazla mit var ne yazık ki. Hayat her zaman kitaplarda yazan gibi olmuyor. Çünkü her çocuk farklı. Dolayısıyla her çocuğun reçetesinin de farklı olması lazım. Ebeveynler bu tip konulardaki başarısızlıklarını kendilerine mâl etmemeliler.

    Sizin için sorunlar artık geçmiş ama takip eden ve bu döneme yeni başlayan arkadaşların şu yazıyı okumasını tavsiye ederim;

    http://www.normalisgood.net/tuvalet-egitimi-hakkinda-10-gercek-oneri/

    YanıtlaSil
  13. emzirmenin devam etmesi tuvalet eğitimini nasıl etkiler? Gece de 1-2 kez uyandığı oluyor ve emerek tekrar uyuyor. Sizin kızınızın durumunda da acaba emzirmenin devam ediyor olması mı etken oldu diye düşündüm. fikrinizi merak ediyorum. ( 2 yaş dolmadan kendimi emzirmeyi sonlandırmaya hazır hissetmeyeceğim için onu öne alamıyorum) Kasım Aralık gibi tuvalet alışkanlığı için çalışsak çok mu olumsuz etkilenir süreç. Sonuçta evler kaloriferli vs...

    YanıtlaSil