Bu sorunun cevabı bardağın dolu tarafını mı, boş tarafını mı gördüğünüze bağlı olarak değişir.
Geçenlerde kızımla parkta dolaşırken köpeğini yürüyüşe çıkarmış bir teyze ile karşılaştık. Kızım av-av ile ilgilenirken ben de teyze ile sohbet ettim. Laf döndü dolaştı teyzenin kızına geldi. Kızı benimle yaşıtmış ve eşyalarını teyzenin evine yığıp 3 seneliğine Kanada'ya doktora yapmaya gidiyormuş.
İçimden teyzenin kızı için üzülürken yakaladım kendimi. Teyze durumu anlatırken hüzünlenivermişim: "Vah vah, benimle yaşıt ama henüz evli bile değil". Dikkat edin: "Evli bile değil" diyorum. Evlilik çocuk doğurmak için atılması gereken ilk adım ya, ondan :)))
Sonra düşündüm: "Sivri zeka" dedim kendi kendime "O kızcağız da seni görse burada, amliyatla doğum yapmış, vücut perperişan, saç baş bir tarafta, çocuğun peşinde kendini kaybetmiş, doktora tezini tamamlamaya vakit bulamayıp gerim gerim gerilmiş vaziyette... Herhalde sana acırdı. Hatta içinden de "ohhh, ben ne mutlu ki çocuk yapmadım, istediğim zaman istediğim yere gidebilir, doktora da yapar, üzerine de doçentlik tezi yazarım" derdi."
Gülümsedim sonra kendi kendime... Yaşadığım hayatı ben tercih ettim ve seçimlerimin sonucundan memnunum. Kızım ileride "Ben kariyerimde ilerlemek için çocuk sahibi olmaktan vazgeçiyorum" derse çok üzülürüm ve ona hata yaptığını söylerim.
Bence: Çocuk büyütmek bir insanın hayatta alabileceği en büyük sorumluluk ve dolayısıyla en büyük olgunlaşma hamlesidir.
Kayıtlar
ben de hamile birini gördüm mü nasıl seviniyorum anlatamam.ohh kilo alacak,makyaj yapmaya vakit bulamıcak filan diye,heheh yaşasın kötülük:)
YanıtlaSilben hamilelerin de cocukluların da bakımlı olabileceğini biliyorum, bu bir karakter meseleri, çocuklusunuz diye gezmeyi ya da hayatı erteleyeceksiniz manasına gelmiyor...ne gezginler var dünyayı dolaşan 2 çocukla hem de, yani bu bir seçim...siz de canadaya gidip doktora yaparsınız, eğer isterseniz :)))
YanıtlaSilben de 30 üzeri ve hala doktora yapan bir bekar olarak söyleyebilirim ki, durum son derece karışık. hiçbir bekar kadın, hamile birini görüp vah vah demez, mutlaka imrenir, dünyanın neresinde olursa olsun, bu kadınların genetik kodunda olan birşey. elbette "yalımını alta vermemek" diye birşey de var. dışarıya ben kariyeri seçtim evliliği değil diyecek insanların sinir bozucu ve lüzumsuz yorumlarına son vermek için ama içten içe herkes mutlu bir yuvanın hasretini çeker. her iki seçimin de keyifli ve külfetli yanları var elbette ama bir ailenin verdiği huzur ve mutluluğun yerini ne tutabilir ki?
YanıtlaSilöte yandan özel hayattaki mutluluk iş hayatına da yansır, yalnızlık eğer insan psikolojik açıdan çok dirayetli bir yapıya sahip değilse iş hayatında da üretkenliği engelliyor, en azından benim için öyle..
Yalnızlık çok zor gerçkten. Dünya yükü ağır, paylaşmak gerekiyor. Ama bazen diğer insanlar, insnaın yüküne yük katıyor. Öyle bir aile hayatı olmasındansa yalnız olmak yeğdir.
Sil